STAMBUŁ
Co warto zwiedzić?
Hagia Sophia
Meczet w Stambule, a w przeszłości kolejno świątynia chrześcijańska, meczet i muzeum. Uważana za najwspanialszy obiekt architektury i budownictwa pierwszego tysiąclecia naszej ery.
Pierwotny budynek powstał jako kościół Mądrości Bożej (zwany też Wielkim Kościołem). Była najwyższą rangą świątynią w Cesarstwie Bizantyńskim, katedra patriarsza oraz miejsce modłów i koronacji cesarzy bizantyńskich, na przestrzeni wieków niedościgniony wzór świątyni doskonałej i niemal symbol Kościoła bizantyńskiego. Ufundowana przez Justyniana I Wielkiego, w obecnym kształcie powstawała w okresie od 23 lutego 532 do 27 grudnia 537. Po zdobyciu Konstantynopola przez Turków w 1453 została zamieniona na meczet (wtedy dobudowano minarety).
Muzeum Pałacu Topkapı
(Topkapı Sarayı)
Pałac w centrum Stambułu, który był rezydencją sułtanów przez ponad 380 lat, od 1453 roku. Budowę rozpoczęto za panowania sułtana Mehmeda II Zdobywcy w 1453 roku, zaraz po zdobyciu Konstantynopola, a zakończono w 1465 roku. Ostatnim używającym pałacu sułtanem był Mahmud II (do 1839 roku). Sułtan Abdulmecid I przeniósł siedzibę władców do pałacu Dolmabahçe.
W pałacu Topkapı znajduje się harem. Harem składa się z kilkuset komnat, ale udostępnione do zwiedzania jest tylko kilkanaście.
Obecnie Topkapı jest głównym obok Hagia Sophia punktem wycieczek do Stambułu.
Wielki Bazar w Stambule
(Kapalı Çarşı)
Miejsce handlu w Stambule w Turcji. Jest jednym z największych obiektów tego typu w Turcji. Bazar zajmuje powierzchnię 30 hektarów, ma 61 ulic z około 3500 sklepikami, 22 bramy, restauracje i kawiarnie, dwa meczety i cztery fontanny. Sprzedaje się tu między innymi przyprawy, biżuterię, wyroby garncarskie oraz dywany.
W epoce Bizancjum znajdował się tutaj plac, na którym kupcy sprzedawali swoje towary. Po zdobyciu miasta przez Turków, na rozkaz sułtana Mehmeda Zdobywcy zbudowano w 1464 dwie hale dla jubilerów i antykwariuszy. Po każdym zniszczeniu przez pożar czy trzęsienie ziemi bazar odnawiano i powiększano. Obecny kształt pochodzi z XIX w.
Bazar Egipski w Stambule
(Mısır Çarşısı)
Bazar Egipski znajduje się w Stambule w Turcji. Jest jednym z najstarszych bazarów w mieście. Położony jest na nabrzeżu Eminönü, przy wjeździe na Most Galata. Nazwa bazaru pochodzi z czasów osmańskich, kiedy to na tym bazarze handlowano przyprawami przywożonymi z Egiptu.
Bazar został zbudowany 1660, a dochody z niego służyły finansowaniu budowanego Nowego Meczetu. Bazar ma kształt litery 'L', pokryty jest ołowianymi kopułami, zawiera około 80 sklepików i ma sześć bram.
Wieża Galaty
(Galata Kulesi)
Wieża Galaty wznosi się w Stambule w Turcji, na północ od Złotego Rogu, w dzielnicy Galata.
Wieża Galata została zbudowana w 1384 jako część fortyfikacji ówczesnej kolonii Genui i była jej najwyższym punktem (wieża ma wysokość 63 metrów). W czasach Imperium Osmańskiego w wieży stacjonował oddział janczarów. W XVI w. znajdowało się tu więzienie. Po pożarze w 1794 wieżę odrestaurowano. Do 1964 z wieży wypatrywano pożarów, następnie wieżę zamknięto, odrestaurowano i w 1967 roku otworzono ją dla zwiedzających. Obecnie znajdują się tutaj: klub, restauracja, sklep z pamiątkami oraz punkt widokowy.
Wyspy Książęce
(Adalar)
Wyspy po anatolijskiej stronie Stambułu na Morzu Marmara. Grupa dziesięciu wysp i dwóch małych skalnych raf.
W starożytności zwano je Demonnesoi – Wyspy Ludu, w Bizancjum – Papadanisia – Wyspy Książąt. W czasach bizantyjskich służyły za miejsce zsyłki książąt, księży i księżniczek. W czasach Imperium Osmańskiego zsyłano tu członków rodziny sułtana.
Wyspy: Kınılıada, Burgazada, Kaşık Adası, Heybeliada, Büyükada, Sedef Adası, Sivriada, Yassıada, Tavşan Adası. Wyspy Sivriada i Tavşanadası są niezamieszkane. Kaşıkadası jest własnością prywatną, na Yassıada znajdują się szkoły; pozostałe są zamieszkane. Turyści odwiedzają najchętniej wyspy Büyükada i Heybeli. Na Büyükada warto zwiedzić cerkiew św. Jerzego (Jorgi), na Kınalıada – monaster Chrystusa Zbawiciela (Hristos Manastiri), na Heybeliada budynki seminarium duchownego (od 1971 nieczynnego) oraz cerkiew św. Jana Chrzciciela i Muzeum Sait Faik na wyspie Burgaz.
Adampol
(Polonezköy)
Polonezköy - nazwa turecka oznacza „polska wieś” – wieś w Turcji, założona w połowie XIX wieku, licząca 390 mieszkańców (2010 r.). Osada polskich imigrantów na obrzeżach Stambułu, położona po azjatyckiej stronie cieśniny Bosfor, w dystrykcie Beykoz, na północny wschód od centrum metropolii. Do około 1960 roku typowa wieś rolnicza, w której obok języka tureckiego używano także polszczyzny i pielęgnowano polskie obyczaje. W drugiej połowie XX wieku miejscowość zmieniła charakter na typowo turystyczny i obecnie składa się głównie z hoteli. Na wójta Polonezköy wybiera się tradycyjnie Polaka, jednak językiem polskim posługują się już tylko najstarsi mieszkańcy, a osoby pochodzenia polskiego stanowią mniejszość (ok. 1/3).